Getir Şiiri - Cengiz Saydam

Kurumuş yüreğime yağmur ormanlarından su getir.
Sıkıldığım, boğulduğum zaman, kalbimin üzerine oturan tonlarca ağırlıktaki fili al da götür.

Karamsar hayatıma, dağların arkasından
doğan güneşi getir.
Her an bir şey olacakmış gibi, düşüncelerimi, tedirginliğimi, içimdeki boşluğu al da götür.

Gecelerime giren kabuslar için,
ayın şavkını getir.
Kabus gibi hayatımı al da götür.

Aç kalmış duygularıma biraz huzur getir,
Çileyi, acıyı, ayrılıkları al da götür.

Dön dolaş, beni, benden eden, beni getir.
Beni benden eden beni al da götür.

Fırtınalar, kasırgalar, seller büyüklüğünde sevgi getir.
Çirkin olanı, kötü olanı her şeyi al da götür.

Doğduğum topraklarda çocukluğumun mutluluğunu getir.
Bir yığınlar arasına sıkışmış hayatımı al da götür.
Kulaklarıma, türküler eşliğinde güzel sözler getir,
Şehrin o kalabalık gürültüsünü al da götür.

Her doğum günümde gençliğimi getir,
yaşlılığımı al da götür.

Bana annemin sevgisini getir,
Sahte sevgileri al da götür.

Arının çiçeğe olan aşkından doğan balı getir,
Maddiyattan doğan aşkları al da götür.

Bülbül güle aşıkken, güle fısıldadığı sözleri getir.
Yağcılık yapıp sahtecikten güzel sözler söyleyen, yalaka, yavşakları al da götür.

Nehir kenarında ağaç gölgesinde rüzgarın esintisini, suyun çağlayan sesini getir,
Yaşamın karmaşasını, boğucu sıcaklığı al da götür.

Baharda açan çiçeklerin, yelkenli tekneyle denizin kokusunu getir.
Gezegenin kokuşmuş düzenini al da götür.

23.07.2024