Germe Oğul... Şiiri - Mehmet Şahan

Durmadan doldurma sinir küpünü,
Çatlatır kırarsın, germe ha oğul!
Kızsan da koparma dostluk ipini,
Sonra çok ararsın, germe ha oğul!

Munis ol, yokuşa akıtma suyu,
Dipsiz ve karanlık olmasın kuyu!
Vicdanı sızlatan insanın huyu,
Sevgiyle sararsın, germe ha oğul!

Yuvasız kuşların ormanı sensin,
Gözlerde yaşların fermanı sensin,
Kim bilir belki de dermanı sensin,
Her şeye yararsın, germe ha oğul!

Yüz üstünde yaşın aya benzesin,
Göz üstünde kaşın yaya benzesin,
Söz üstünde başın hay’a benzesin,
Bilmeden yorarsın, germe ha oğul!

Şahan der ki insan kutsal bilesin,
Hak için yananlar bilmez hilesin!
Öz yanmışsa başka neyi dilesin?
Özüne sorarsın, germe ha oğul!