Geriye Ne Kaldı? Şiiri - Bahattin Karagöz

Hey gönül, işlerin dünkünden yaman
Urban onarılmaz arttıkça yaman.
Kasaveti bırak, hayata yaman,
Yaşamaktan başka kârın mı kaldı?

Yalan dünya yalan, bir ömür yalan
Gidenler anladı, sen de oyalan.
Uzun emel besler, yaparsın plan;
Petekte bal yapan arın mı kaldı?

Yolun var havadan, sudan, karadan...
Güneş görse erir buzul, kar adan.
Renk dünyan tek düze aktan, karadan;
Alın mı, morun mu, sarın mı kaldı?

Dünyaya açsa da her can göz yumar,
Gölgeden, hayalden çok şeyler umar!
Hayat yaşanmalı, değildir kumar;
Düşeş getirecek zarın mı kaldı?

Nasıl mümkün olsun Sıratı aşman?
Kendi kurdun sana içinden düşman! ...
Herkes yaptığına bu gün bin pişman;
Dünü onaracak yarın mı kaldı?

Varlık âleminden geç ötesine,
Söner, son nefesi boşaltır sine.
Uğurlayanlarla varırsın sine,
Yanında dostun mu, karın mı kaldı?
Geride boşluğun, yarın mı kaldı?