Geriye Kalanlar Şiiri - Ali Baydere

Sahildeki martılara sordum.
Ben ağlarken gideni
Gördünüz mü? diye.

Hep seni sordum zavallı kalbime,
Ve hep kendimi yordum
Gitmelerin gideni giderde,
Kalanı kalıpta yaşar mı? diye.

Sen giderken gözyaşı
Seli döktüm arkandan.
Belki pişman olurda
Tez döner diye.
Gözyaşı seli döktüm,
Eski bir gelenek niyetine.

Kaç mevsim soğuk geçer
Ayrılığı yaşattığın gibi.
Kaç mevsim seni
İçimde barındıra bilirim.Yahut ta
Hangi mevsim seni
Unuturda ölür giderim.
Söyle be güzelim hangi mevsim.

Yüklem olurdun alın yazımın sonunda,
Mezar taşımın yazılma nedeni olursun
Bu yok oluşunla.
Toprağımda filizlenirsin,
Gel gel de görürsün
İçimde yaşattığım mabedi.
Kapılı kapılar arkasında
Sakladığım seni.

Aşkı hüsran bilirsin.
Bir daha kimseyi bırakıp ta gitmezsin,
Gel gel de görürsün
Nasıl sevildiğini.

Damla damla akıtıyorum göz yaşlarımı,
Hasretin bir anda içimden
Çekip gitmesin diye.
Ama nafile,
Dönmüyor gidenler geriye.

Ben kaldım gitmelerin
Kalanından geriye.
Bir de kan çanağı gözlerim
Kaldı senden miras geriye.

Geceleri kalbimin üstüne yattım,
Yüzümü yastığa gömerek.
Gecenin karanlığı yetmiyor da,
Kendi karanlığıma gömülüyorum adeta.
Gözlerim siyah beyaz bir ortamda
Yaşanılanları görmeye başlıyor o anda.
Hatıralar beynime sızmakta.
Düğümlenir kalırdım,
Bu yalnızlığımda.