Kalanlar...
Bir güne bir haftaya sığamayacak,
Bir ömür boyu yaşanacak olanlar.
Güneşin acıttığı tenlerimizden,
Bana kalan bir kaç acı hatıra...
Tadamadığım şarap gibi,
Artık duyamadığım toprak kokusu gibi...
Kalanlarla yaşamak?
Ne kadar zor geliyor...
Karmakarışık hayatlarımızda,
Geriye kalanların bu kadar az oluşu...
Tanrım; ne acı şey.
Son kez sarılıp öpememek...
Hiç söyleyemedim sevdiğimi...
Şiirlerimle, gözlerimle söyledim keza...
Söylenemeyen sevgidir aşk olan...
Söyleyemedikçe,
Söylemeye çalışıp da bir kelime bile dökülmeden,
Sevebilmek delice...
Aşka dönüşüyor sessiz, farkettirmeden...
Bana kalanlar bunlar senden...
Bir ömür mutluluk nedir?
Nasıldır bilmiyorum,
Ama bildiğim bir şey var...
Kalanlar aşkım bir ömür yanacak...
Geriye kalanlar canımı acıtmıyor yalnız...
Eğer ben yaşıyorsam...
Kalanlarla...
Kayıt Tarihi : 3.4.2005 19:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)