yağmalanan kentin son mültecisi,
rüyası yarım kalmış,
esmer tenli çocuklarına,
kederlenen annenin havar çığlığıyım.
şehrim yangın yeri.
şehrim kan kokuyor bu aralar.
ötelenen yüreğimde kin birikir.
geziniyor beynimde kara bir heyula,
zamana yayılmış öfkesi kalır,
zeminlerin karanlığına asılmış suretlerin.
bir işgalin "hazırol"komutuna bağlı herşey.
moloz harabesi
ve yarım kalan aşklar.
ıslak bakışlarını okudum,
son satırına kadar,
o şefkatli kederine yapıştım annemin.
cürmümü bir bilsem,
uyansam lanetli bu rüyadan.
dileklerimi tuttuğum tüm salıncakları,
yeniden,yeniden sallasam.
tutunsam sonrasızlığına gözlerinin.
üvey sevdalarımın tortusuna,
katabildiğimce su katsam.
terkedilen,inkar edilen,
gayrimeşru varlığıma harç yapsam.
yokluğunda ey şehrim yokluğunda
ya yenîden başlar herşey
ya da, geride kalan suretlere karışır...
Kayıt Tarihi : 3.3.2016 09:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Baygümüş](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/03/geriye-kalan-suretler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!