Geriye Kalan Hüzün Şiiri - Mücahit Sağır

Neşeyle pişerken kiminin aşı
Bizim tasımıza ağlamak düştü
Bazı hanelerde düğün telaşı
Bizim payımıza taziye düştü

Kiminin gönlünde küçük bir yara
Onunla geliyor derd-ü figana
İsyanı gamından çok büyük amma.
Bizim payımıza sükûnet düştü

Biri boş zihinle dalar semaya
Yoktur efkârı, düşünmez mânâ
Cevapsız kalmıştır külli muamma
Bizim payımıza tefekkür düştü

Kiminin çukurda iki ayağı
Gayesi hala dünya metâsı
Henüz tanışmamış, hüzne yabancı
Bizim payımıza bir sabır düştü

Nicesi vuslatı yaşar dünyada
Kimisi erişmiş tüm arzusuna
Kalmamış nasibi yarından yana
Bizim sâdetimiz ukbaya düştü...