Geriye Kalan Şiiri - Ahmet Furkan Demir 2

Bir milletten geriye fert kaldık.
Bir ordudan geriye er kaldık.
Sokaklar artık bize hancı.
Simalar, yüzlerimize yabancı.

Kovanlarımız şimdilerde bir tek arı.
Peteklerimize işlemiş, o eski ânı.
Bir kalkan gibi sarmış etrafını.
Yalnızlık zehrini örten balı.

Geçen her an bir pişmanlık.
Her kelam geçmişe mükellef.
Anılar bir anda çalar kapıyı,
Yıkar, vicdan denen yapıyı.

Bir kalabalığa esir düşmüş ruhum,
Mahzen kokulu rüyalarımda.
Bir gerçeğin peşinden koşar aklım,
Geçmişi arar düş sokaklarımda.

Güneşin doğduğu mübarek beldede.
Nakkaşların neşrettiği bu eserde.
İnsanlar ilmek ilmek örülmüş.
Yaşayanlar, toplu mezarlara gömülmüş.

Hiçbir yaz eskisi gibi kavurmadı.
Hiçbir rüzgâr polenleri savurmadı.
Ne bayram lezzeti var damaklarda,
Ne de ölüm eskisi kadar acı.