Duvarda bir dolap, yanda eğreti bir raf
Örümcek kendi ağında ölü durmakta
Hemen altında da, renksiz keçeli peyke
Çul üstünde “Mazi” hareketsiz durmakta
Soluk bir bez parçasıdır camda asılan
Dağılmış pervazında da kırık cam olan
Cumbada asılı birkaç kuru karanfil
Belli ki, yaşananlardan geriye kalan
Merdiven yanı başında tozlu bir sofa
Orda kapı kolu küskün sessiz bir oda
Ve masada hala durur kahırlı mektup
Sonsuz öksüzlüğe bırakandan yadigâr
Sararmış yaprakta diri, kanlı gözyaşım
O eşsiz katrede hala kopar fırtına
Bana kazmasız küreksiz kazılan mezar
Al erit bedeni, ruhum akar sevdaya!
Kayıt Tarihi : 13.8.2014 16:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!