Sen sevgili, güneşin sıcaklığını barındıran
gülüşlerinle hep yanımdaydın. Kokun
bende hâlâ üzerimde.Gözlerin hep
kalbime kilitli.Sen buydun sevgili,
Ya ben? Yokluğunu her solukta yeni bir
felaket sayan biriyim. Sen hergün ölüp ölüp dirilmek nedir bilirmisin?
Bilirmisin ki üzerinde yürüdüğüm
kaldırımlar bile artık ağlar oldu halime.
Bu şehirdi beni birtek anlayan. Onu bile
gözlerine hapsetmişsin. Ben umutlarımı
senin gülüşlerine bağlamıştım. Umutlarımda tükendi.
Sensizlik hergün yeniden öldürüyor beni.
Varmı ki buna bir teselli, yok, biliyorum.
Sende yoksun ölüyorum. Yokluğun ne işe
yarar,
Bana senden geriye kalan 'hatıralar'...
Kayıt Tarihi : 5.1.2014 00:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!