Geriye Dönüşüm(dosta mektuplar)

al ellerimi tut dediğin,
sevgini oluk oluk verdiğin
kaparsa gözlerini ışığına
karanlıklara gömülür gidersin....
kimseye kendini zorla sevdiremezsin
kimseyi buna mecbur edemezsin
biter yanar günışığın karanlıklarda kör kuyularda yol ararsın...
yada kimseyi zorla sevemezsin
kimseye zorla umut,ışık,yar olamazsın
onun kör kuyularına yol olamazsın...
nasıl bir kaderdir ki bu:yüreği yüreğe uyduramazsın.......
ikilemler fırtınası bu yaşam
kaf dağı varsa eğer,
arkasında mutluluk,
ayağına çarık eline asa
derviş misali yollara düşsen bulabilirmisin bilmem....
kara kapkara bir bakışın hedefi olursun dağıttıkca sevgini...
anlamaz oyunbaz sanır seni
yer bir kara yılan gibi gözlerinle
fırsat arar sokacak yılan dilinle....
oysa sen kapatmalısın gözlerini
bütün kötülüklere
yolun sevgi ve dostluk olmalı
dönmemelisin bir köşe başında kırıldın diye
bildiğinden sert dönüşler yapmak için
bazen geç bazen erken
vede kolay değildir değişmen.....
yaşamı neresinden tutarsan ordan yürürsün
sevgiye yol almak için ise
yine vakit bazen geç bazense erken....
bir gün bir yüreğe tutunursun
ama yar ama dost
sözünü söz yolunu yol edinirsin,
şarkılarını
diline takıp hayalinle avunur sana yoldaş olsun dilersin....
anlamaz
belkide anlarda anladığını anlatmaz
suskunluğunda boğulursun.....
seninde korkuların depreşir
kaderine lanetler edersin
sevgiyle tuttuğun dallar yinemi kırılacak dersin
dertop olur yalnızlıklarında loş köşelere çekilirsin
emeklerine acımazsın bilirim
sevgiye verdiğin emeklere
kırgınlığın kaderedir....
bir gün öğrenirsen eğer sevgi dağıtmanın yolunu...
banada haber ver toplarız birlikte belki
geriye dönüşünü....

ayşe