Geriye Dönüşü Yok Şimdi Zamanın.

Saatleri topladın sanki yerlerinden,
Hiç değerini bilmeden zamanın.
Zaman denilen lutuf sunulmuştu insana
Seni anlamaya çalışırken heba oldu, sen anlamadın.

O eylül akşamı bir daha dönmemek üzere girdiğin yola,
Çıkarken bile merak etmedin zamanı.
Saat akşam altıyı üç geçiyordu.
Vakit ayrılık zamanı.

Şimdi en yorgun benim,
Seni anlamak yolunda.
Geriye dönüşü yok giden zamanın,
Tutulmuş bir hesabı yok kazanılması gerekenler yanında.
Kazanılan sensizliğin.

Gidiyorum diyordun
Ve gidiyordun….

Şimdi sen gidiyorsun,
Gözyaşları yorgun bir bedenden,
Neden damlar biliyor musun?
İnsanların kalpleri neden yorulur?
Sevmekten mi?
Özlemekten mi?
İnsan neden kuş olup uçmak ister sevdiğine
Biliyor musun?
Anlamak istemiyordun,
Bense kaybetmek istemiyordum seni.

Geriye dönüşü yok şimdi zamanın.
Kazanılan sensizliğin yanında.

Ankara, 23/08/2006