Hiç böyle vurmamıştı davul!
Güneşin tokmağı vurdukça,
Davulun ayalarına,
Dağlar titriyordu durup durup...
Ve daha güneş doğmadan,
Kanlı tırnaklarıyla,
Barut kokan gömleğiyle,
Çıplak ayaklarıyla,
Halaya durmuşlardı.
Vurdukça ayaklarını yere,
Kan sızarken çı
..........
..........
Kayıt Tarihi : 6.1.2003 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!