Ben okulu özledim
Dönüş yok bilirim, ama yine de dönmek isterim.
Çok merak ediyorum
Hala aynı yerinde mi kara tahta?
Bakıyor mu Atatürk durmadan?
Kim oturuyor yerimde
Bilmiyorum…
Gelsem sizi bulabilir miyim?
Bulsam beni tanır mısınız?
Tanısanız selam verir misiniz?
Peki ya verdiğinizde,
Hakim olabilir miyim gözyaşlarıma…
Saklayabilir miyim pişmanlığımı?
Çok özledim tebeşirleri
Hala aynı mı kokusu?
Beyaz, kırmızı, mavi, sarı
Hala aklımda tıkırtısı
En çok beden dersini özledim
Üstümde küçük eşofmanlarımla
İki derslik mutluluk anları
Artık olmuyor eşofmanım üstüme
Olmayacakta!
Geçmiş gerçekten geçti
Dönemeyecek kadar uzaklaştı
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak artık!
Ve siz okul arkadaşlarım,
Sizlerle tekrar görüşeceğiz.
Ben bir hasta, siz doktor
Ben bir veli, siz öğretmen
Başım beladayken, siz polis
Aynı olmayacak muhabbetimiz
Siz değişeceksiniz, ilerleyeceksiniz
Bense, gerilerde aynı yerde sadece izleyeceğim.
Aynı kalmayacaksınız siz
O sıralardaki küçükler değil,
Beyler, hanımlar olacaksınız.
El şakaları yaptığım arkadaşlarıma,
Artık uzaktan bakacağım, saygıyla
Evet gözüm arkada kalacak,
Bunun için ilerleyemeyeceğim!
Her zaman aynı yerdeyim.
Kayıt Tarihi : 28.10.2012 13:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!