Omuzlarında kocaman bir yük sırtlamış gidiyorsun dünyayı,
Arkanda bıraktığın tozlu yollarda ayak izlerin..
Bomboş sokaklar ve tanımadığın yüzler ardı ardına geçip gidiyor..
Karamsar olmak belki de doğanda var.
Kelebek ömrü kadar süren ilişkiler hayatını iyice boktan bir hale sokmakta...
Düşler etkisini azaltmakta ve en kötüsü hayallerini bir başkasına satmakta.
Sonunu bildiğin hikayeleri tekrar tekrar okumakta,
Başka insanlarla aynı karede verdiği pozlar dünyanı daraltmakta.
Nerede yanlış yaptığının, nerede kendine ihanet ettiğinin bir önemi kalmadı.
Dur ve bak dünyaya.
Artık dönmüyor.
Kayıt Tarihi : 24.9.2019 06:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!