Geride Kalan Kalp Şiiri - Nobel Şairi

Farzet ki hiç kurulmadı gözlerinden gözlerine bir köprü,
Farzet ki kalbin çarpmadı değince elleri ellerine,
Farzet ki yaşadıklrının hepsi birer hayal ürünüydü,

Ey gönül; o bırakıp gittiğinde gün senin günündü....

Sanki sana koşarak dönse geri,
Olacak mı artık herşey eskisi gibi,
Hem ne malum aldatmayacağı yine seni,

Ey gönül; parla bir yıldız misali,düşün ki o bir zalimdi....

Beraberken ne sözler veriliyor değil mi?
Hiç bırakmayacağız birbirimizi,
Ve daha niceleri,

Ey gönül unut artık onun tatlı dilini ve sözlerini....

A benim biricik gönlüm! ! !
Kendine zarar vermyi artık bırak,
Sen de biliyorsun kionu düşündükçe yaşayacak sevgin gün geçtikçe artarak....

O da her gelen gibi gitmek için gelmişti,
Ve gittiğinde geride nasıl bir kalp bıraktığını hiiiç bilmeyecekti.....