Ne çok ağlama sebebi varmış insanın...
Tek başına yürürken, hafif esen ruzgara karşı geçmişin bütün yaşanılanı hafızanı tazeler.
Göçüp gidenler,
Seni üzenler,
Yoluna engel koyanlar...
Ya güldürenler.
Hepsi bir bir canlanır anılarda.
Adımların kitlenirken, sessiz sessiz içten başlar hıçkırıklar.
Ve gözyaşı damlacıkların gizlenir senden.
Geride kalan, payına düşen hatıralar.
Kayıt Tarihi : 12.7.2022 09:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!