Sessiz Türkü Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Bir rüzgar esti, yılların ötesinden,
Geriye sadece hatıralar kaldı.
Bir zamanlar dolup taşan hayat,
Şimdi sessizce yankılanıyor duvarlarda.

Geride kalan, bir çift solgun resim,
Birkaç eski mektup, yıpranmış sayfalarda.
Kalpte bir hüzün, gözlerde bir buğu,
Zamanın izleri, yürekte saklı duruyor.

Her şey akıp giderken, geriye ne kalır?
Bir avuç hüzün mü, yoksa bir damla mutluluk?
Kayıplar, özlemler, birikti içimizde,
Ama her biri, ruhumuza dokunan birer şarkı.

Geride kalan, sadece bir an değil,
Geçmişin her nefesinde saklı bir umut.
Her soluk, yeni bir başlangıç fısıldar,
Ve her vedada, gizli bir merhaba saklıdır.

Bir yaprak misali, düşeriz hayattan,
Ama geride kalan, bir iz bırakır toprağa.
Ve o iz, sonsuza kadar var olur,
Zamanın sessiz türküsü gibi yankılanır.