Geride Kalan Şiiri - Osman Serçe

Merhaba dostlarım merhaba size
Dert dolu mazimden şerbet getirdim
Sizinle konuşmak düşmezya bize
Aslı beni ben aslımı yitirdim

Sulanan fidanım çiçek açmadı
Ruhumuza gül kokusu saçmadı
Gönlümüzde güvercinler uçmadı
Gençlik beni ben gençliği yitirdim

Bir gülü suladım tam iki sene
Kopardılar birden bilmemki niye
Ne büyük zulümdür gülü sevene
Gül dalını ben gülümü yitirdim

Kalbimde sonsuz bir cennet kurmuştu
Gönül toprağımda sümbül olmuştu
Nevbaharda açıp kışın solmuştu
Sümbül kışı ben baharı yitirdim

Yüzü hayalimde sanki bir resim
Gülüşü mutluluk hayat nefesim
Bakışı güneşim kalbi kafesim
Gül gülmeyi ben güneşi yitirdim

Rüzgardı saçları ruhumu saran
Elleriydi boşlukta elimi salan
Gurbetti cenneti benden koparan
Gurbet beni ben cenneti yitirdim