Geri ver Şiiri - Uğurlu Uğurlu

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Kardeşimi komşu teyzeye bırakır
Annemle bakkaldan iki margarin almak için sıraya giderdik.

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Babam el kapısında çalışırdı. İşe ne zaman gider, ne zaman gelir görmezdim.

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Babam taksitle siyah beyaz bir televizyon aldı. Kocaman bir regülatörü vardı.

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Sevgi öğretmenim kanserden öldü.
Allah rahmet eylesin.

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Parkta oynarken asker arabası geçince eve kaçardık.

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Akşamları gaz lambasıyla otururduk, babam dışarı ışık çıkmasın diye yerin altındaki evimizin camlarına gazete kağıdı yapıştırırdı.

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Evimiz kerpiçtendi, çatısı akardı, duvarları rutubetliydi, dış kapısını yamuk bir çivi tutardı. Her yaz annem duvarları sıvamak için beni teyzemle saman pazarına gönderirdi. Saman pazarı tren yolunun yanındaydı. Sarhoşun biri ezildiğinden beri tren yolundan korka korka geçerim.

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Kışın sobamız akardı. Birgün babam uyurken üzerine akmış. Babam uyanınca bağırıyordu "beni vurmuşlar".

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Kim bilir kaç defa öksüz kalmaktan kurtuldum, silah çekilmiş son anda geri dönmüşler "bu değilmiş".

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Annem bizi şılapşıda cuvardı. Babam şakadan kovalardı, popom sobaya değdi, annem pijamamın arkasını kesti, iyileşene kadar öyle dolaştım.

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Annemin halası Almanya' dan bir oyuncak uçak getirmişti, sokağa çıkarken annem uçağı evde bırak çalarlar dedi. Ben de çalmazlar dedim. Bir çocuk uçağı çaldı.

1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Hâlâ çalmazlar diyorum ama çalıyorlar. Hırsız çocuk uçak sende kalsın o gün benden çaldığın şeyi geri ver.
Bak bozuluyorum ha!