Geri Ver Şiiri - Münire Çetin

(İzlemiş oduğum bir filmden etkilenerek duygularımı dile getirdim)

O umutla açıldı gözleri
İstanbul'a gideceklerdi İstanbul'a!
O umutla satmışlardı
Sarı kızı, kınalıyı,
Fındık bahçelerini
O umutla kesmişlerdi
Koca çınarı
Mehmet o umutla untmuştu Nazlı'yı
Unutamamıştı ya...
Her şey o umut içindi!
Güllü kız şehirde okuyacak,
Adam olacaktı
Hatice kadının bilekleri altınla dolacaktı
Mehmet oğlan asker olacaktı
Veysel dayının kocaman dükkanları,
Gelsin paralar, dolsun paralar!
Öyle ya altın idi taşı toprağı...
İstanbul'un taşı toprağı altın,
Ama ne altın?
Ama kimler için?
İstanbul büyük şehir...

Umutlar dalında kurudu
İstanbulda bir gece konduları bile yoktu
Güllü kız kaybolmuştu
Mehmet kötü işlere bulaşmıştı
Hatice kadın kötürüm olmuştu
Veysel dayı ilaç bile alamadı
Bir ekmek parası zor kazanıyordu
Ey İstanbul!
Ey İstanbul!
Hani taşın toprağın altındı
Ben senin taşında toprağında değilim
Altın yavrularımı
Ay parçası karımı
Geri ver bana
Ey İstanbul!
Memleketime geri döneyim
Kara toprağımda içim rahat öleyim
Bana geri ver yıllarımı
Bana geri ver İstanbul
Benden zorla aldıklarını