Geri Sayım Başladı Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Terazi gözünü doldurmayan sebeplerin
Peşinde koşarken kaybettim yolumu
Gençliğim
Tüfeğin namlusundan çıkan bir kurşun gibi
Yaşadım bitirdim
Beynimi gün be gün kemirdi küflü düşünceler
Ve o sesler bazen ansızın hıçkırarak ağlamalar sonraları
Çılgınca atılan kahkahalar
Kafatasımı sıkan günahlarım
Karanlıklarda açan sönen şafaklar
Dudaklarım, ellerim ve de bedenim titriyor
Gözyaşlarım korku ile yanaklarımı yakıyor
Bu yerden gökyüzü gözükmüyor
Her tarafımda balcıklar dolu üstüme yapışıyor
Üşüyorum, ürperiyorum
Allah’ım bir ışık göster ver buradan çıkayım
Kafam ağrıyor sanki çivi saplıyorlar
Sıkıştım dört duvar arasında çırılçıplağım
Sessim çıkmıyor
Hiç ses yok çıt çıkmıyor
Yoksa yoksa delirdim mi?
Ben deli değilim
Bu ne yaralarımın içine kurtlar yuva yapmış
Akrepler üstümde geziyor
Yılanlar sokuyor
Yok yok kabus görüyorum kabus
Uyanmak istiyorum uyanmakm
Gözlerimi açamıyorum
Ezan sesi tüylerimi uçuruyor
Yanıyorum
Kurtarım bu kâbustan beni
Ayaklarım kilitlendi gidemiyorum
İmdaaat imdaaat kurtarın beni