Geri Kalan Şiiri - Fuat Eriçok

ne kadar mutluyduk seninle bir zamanlar
aşkımız dolaşırdı dilden dile
ve biz dizginsiz koşarken yarınlara
geçen güzel günleri anmazdık bile

oysa şimdi ikimiz de ayrı ellerde
teselli peşindeyiz ümitsizce
belki sen de beni soruyorsundur tanıdıklara
benim seni sorduğum gibi mahcup sessizce

yarınlar da bugün oldu dün oldu teker teker
ne sakin bir liman buldum ne bir sevgili
gelen ne diye meraklanmıyorum artık yeter
zaten sararan renklerden her şey belli

rakamlar sırtımıza basarak yükseldi
yelkovan bitmeyen gücünü bizden aldı
yitirilmiş bir gençlikten şimdi elimde
bir resim dudaklarımda unutulmaz bir isim kaldı

(kasım ‘70)