halkın vicdanın da üşüyor dönek yürekler
donuk geçmişi ile karanlıklarda boğulmak üzere
ihanetin mırıltısı var zorbaca içimizde
bir kalleş bir mermi yıkar
bir de kahpe bir söz yıkar er kişiyi
içimizde nedensiz bir sıkıntı doğuyor
ne diyebiliriz ki hadi hayırlısı
her gece az da olsa düşünelim şapkayı öne koyarak
geçmişimizi ve atimizi
ve bir anda susalım donuk bir kare gibi
gözlerde ki hüzünle koşalım birlik ve bütünlüğe
ne insanın evlat acısı ne kuyruğu kopuk yılanın kinine aldırmadan
içimize gömülsün külleriyle tümden kara hüzünler
temiz bir sayfaya pak bir parmak basalım
geri getirilsin alıp başını giden tüm umutlar
o kadar çok şey var ki unutulacak
doğacak çocuklara nefreti taşınmadan
biz bir bilinmezliğe sinsice itiliyoruz
içimiz de dışımız da boşaltılmış olarak
bazı şeyler görmezden gelmek durumundayız
dıştan içimizdeki kazan kaynatılmadan
bahar erişmeden kutlanmalı milletçe birlikte nevruz
esamesi bile kalmamalı ayrılığın
yine el ele ve kol kola geçmeliyiz Sakarya’yı
çatı çökmeden onarmalı kırgın yürekleri
heyhat çığlığı başlamadan hatırlamalı Hakkı
nifak tohumunu tümüyle ekmeden dönmeler içimize
Kuranın yoluna acilen sapmalı
Allah'ın ipi çok muhkemdir
O olmazsa tepemizde tepinip de durur ölümler…
(07.01.2016) AZAP…
Kadri AtmacaKayıt Tarihi : 8.1.2016 11:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!