Geri gelmeyecek Şiiri - Mehmet Hanifi Ag ...

Bana geri gelmeyecek diyorlar
Bana geri gelmeyecek
Akıp giderken zaman
Sıkışıp kaldım
Hep iki arada duruyorum
Öfke sevgi
Ölüm yaşam
Güzel çirkin
Ne kadar tezzat varsa
Hep içimde yoğruyorum
Zaman kumlarım aleyhimde işliyor
Zaman geçtikçe
Geri gelmeyecek şeyleri özleyip üzülüyorum
Yıkık şehirler
Kuytu karabasanlar
İçime işlemiş zaman
Kabuslarla uyanıyorum
Geri getirebilsem ne mümkün
Unutsam ne çare
Hep içimde buluyorum
Sevgiler karşılıklı
Öfkeler daha da kaba
Hayvanlaşmış lisanımız
Sevgiye aç ne kadar arguman varsa
Bir bir öldürüyoruz
Bana geri gelmeyecek diyorlar
Bana geri gelmeyecek
Şiirleirmiz daha bir üzgün
Kelimeler yas tutuyor
Hep iki taraf arasında bocalayıp durdum
Bende gitsem diyorum o bakir beldelerde
Tamam sustum
Öldürmek yaşamaktan kolay
Bazen geri getiremeyeceğin o kadar şeye bakıp
Şirin için dağı delip kavuşamayan ferhat oluyorum
Nereyi keşfettiğini bilmeden ölen kristofor kolumb oluyorum
nehirleri çok seven ancak yunusları yutan ırmak oluyorum
Dar ağacında yitirilen masumların boynundaki yağlı urgan oluyorum
Bazen vedalaşmak ağır geliyor
Hep bir kavuşma özlemiyle
Gördüğüm her tatlı gülümsemeyi
Geri gelmeyeceklere adıyorum
Geri gelmeyecekler biliyorum
Geri gelmeyecek