Geri Gelme Şiiri - Onur Kaçar

Bak bak biaz daha uzaklaştım şimdi senden
Her geçen gün ise aramızdaki mesafeler artmakta
nereye kadar bu böyle devam eder bilmiyorum
Senden uzaklaştıkça sevgim daha da mı artıyor
Daha da mı sana bağlanıyorum gittikçe anlamıyorum
Aslında kendime söz vermiştim
Senden sonra almayacaktım elime kağıt kalemi
Dayanamıyor ama insan bunu sende çok iyi biliyorsun
Gönlünden aklından geçenleri bağırmak haykırmak istiyor
Dilinin ucuna geliyor ama birden bire düğümleniyor her şey
Susuyorum ve içime atıyorum
Sanki içinde fırtınalar kopmuyormuş gibi
Bir yeni fırtınada ekleniyor daha sert daha hoyrazca
Seninde en iyi dostun o bembeyaz kağıdın ve
Bıçaktan keskin o kalemin
Hani hep derdinya küllenmemiş bir aşka kalem kıpırdamaz
Al al sana fırsat işte istediğin kadar yaz çiz yırt parçala
Kendi elleinle kül yaptığın aşkın sevginin ardından sonsuza kadar yazsan ne fayda
Geri getirecek mi her şeyi geri getirecek mi beni sana
Git artık aklımdan, rüyalarımdan hayellerimden git artık artık zihnimden git git git..
Yalnız bırak artık beni kendimle
Ansızın geldiğin bu kalbimden çık git artık
Git ki acı çekmeden sevebiliyim seni
Acı çekmeden düşünebiliyim seni
ne olursun git bedenin yaptığı gibi ardına bakmadan git
O da mı elinden gelmiyor yoksa o da mı zor geliyor sana
Al o zaman bu canımı git almıyım nefes görmeyeyim seni
Al beni kendimden al ki hiçbir şey kalamsın bende
Ben rahat rahat rahat gidiyim geldiğim yere
huzura sessziliğe sonsuzluğa ait oldugum o toprağa gidiyim