Geri Gelin Şiiri - Ateş Han

Sevgi içinde kalan insanlık, mavi gök ve güneş, yitik pencereler
Geri gelin,
Yollarında yürüdüğümüz şehirler, hırçın dağlar ve kızgın yıldırımlar…
Öfkenin adı ,büyük kavgalar çakallar ve kurtlar…
Toprağı yırtan tohum, yalnızlığında boğulan adam, unutulmuş düşler…
Geri gelin,
Çoşan nehirler, büyüyen kalabalıklar ve türkü tadında hasret duyduğumuz bacılar
Ateşle oynayan, tehlikenin içinde kemiği eriyen babalar
Ağlayamayan babalar bir bıçak gibi geceyi döven adamlar
Karanlığa tüküren, yıldızları omuzlayan, günleri yıkayan adamlar
Geri gelin,
Karanlıkta aydınlığın yok olduğu ama umutu doğuran günler
Uzayan sevdalar, büyük aşklar, harçanmış zamanın derin ve pürüszüz hazzı
Denizin, yakamozun öyküsü soylu aşklar ve ıssız efsanevi yalnızlıklar
Sisler bulvarında kaybolan gençliğimiz, ilk heyecan bıyıkları terleyen çocuklar
Geri gelin,
Kalbin buğusunda tüten namuslu yıllar, eski zamanı alıp satan sokakları arşınlayanlar
Nerdesiniz can çekişiyor gençler, çocuklar sıyrılın bir zamandan ve nüfuz edin mekana
Utanma duygusu, elleri nasırlı analar uykusuz analar göğsüyle dünyayı taşıyan analar…
Geri gelin, geri gelin……