Geri Gel Şiiri - Müge Polat

Işıklar söndü gecemde
her yer aydınlıkken karanlığım ben
camdan güneş ışıkları süzülmez odama
geceleri sokak lambası aydınlatmaz duvarlarımı
gündüzleri sokaktan geçen insanların arabaların gürültüsü
akşam kedi sesleri sarhoşların naraları

ben tek başımayım
gündüzüm gecem yok benim
odama giren güneş ışıkları
duvarlarımı aydınlatan sokak lambaları yok artık
giderken götürdün onlarıda

bir yalnızlık bıraktın bana
her kapı çalışında sen diye koştum
her telefon çalışında sen diye baktım
sen değildin

geri gel
gündüzümü gecemi getir
odama giren güneş ışıklarını getir
duvarlarımı aydınlatan sokak lambalarını getir
geri gel...