Dömüşü olmayan bir yolculuk benimkisi,
hani gitme kal desen yüreğini avucuna koyup
bana uzatsan...
Tek başına kalmış savaş cocuklarının sesi gibi
titresede sesin, ne olur bana gitme kal deme
Çünkü ben ne gidebildim nede kalabildim
çünkü ben gitme kaları, geri dönüşüm kutusuna attım...
Kayıt Tarihi : 28.7.2006 02:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)