Geri Dönüş Yok Şiiri - Meziyet Ak

Misafiriz bu evde bu mekanda bu yerde,
Bu dünyada misafir gidiciyiz dostlarım.
Giderken her şey kalır bir şey yoktur elinde,
Emanet her bir eşya hani geçen yıllarım.

Misafirken dünyada bilmezsek kıymetini,
Son nefeste faydasız versen elindekini.
Dünya ahret arası duymazlar sözlerini,
Götürdümü bir kimse hani dünya zevkini.

Yaşarken ne verirsen o gidecek seninle,
Sen ölünce yapılan ulaşmıyor nefsine.
Huzura ulaşırsın insanlığa sevginle,
Yaşarken verdiğini ölüm sunar tepsine.

Misafirliğin bitip elbet bir gün gidersin,
O an geri dönerek yaşamayı istersin.
O zaman çaresize belki yardım edersin,
Artık geri dönüş yok çaresizden betersin!