Geri Dönmeden Şiiri - Ömer Dengiz

Gecenin rengine bürünen sensin
Dudaktan akarken sırlı sözlerin
Ben senin kulun, senin kölenim
Uzat kollarını beni yakala,
Sırma saçlarında dalga olayım.
Hasretin şarkısı bir tılsım olmuş
Beni benden alıp bana dolayım.
Sarsıldı dünyamı taşıyan devler,
Üst üste çekilmiş, büyük kepenkler.
Sana bir hediyem var, kuru çiçekler
Hayatı bırakıp öze inecek
Unuttum kokunu, nasıl gelecek?
Güle bir hal olmuş, nazlı bir cilve,
Dağları eriten gizli bilmece.
Hayal bir kasırga kıyılar yokuş,
Her şekil kaybolmuş, her taraf loş.
Gel dünyamı doldur, ötesi bomboş.
Yanalım, kor gibi ateş olalım;
Hayretle titresin elim, ayağım.
Vadiler dolaşsın, dağları aşsın.
Bir olmaz denizin köpükle taşsın.
Gel koşalım, geri dönmeden
Tövbeye tutunup henüz ölmeden
Uzakta küçülüp nokta olalım
Hadi gel koşalım geri dönmeden