Uçurumun kenarında yürüyen densiz bir ayyaş gibiyim
Tekinsiz adımlarla ilerliyorum, odaklanamıyor gözlerim
Kime gitsem hep ters gidiyor, mani olamıyor sözlerim
Acı tatlı gelmeye başlıyor, boş bir kutu gibi gülüşlerim
En tatlı günah sensin, karşı koyamadığım
Her adını duyduğumda susup konuşamadığım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta