Yine bir pazar sabahıydı
Oluk oluk ağlıyan gözler
Hayatı bir kenara bırakmış
Hırçın bir yürek
Kendinden bezmiş bir can
Hayatı kıskandıran bir güzellik ve endam
Yine yürüyordu o hırçın güzel
Birden canlandı gözler
Coştu yürek anlamıştı oydu
Yine her zamanki yerde
Bekliyordu oradaydı
Hızla yürüdü
Sevgi dolu sözcükler
Yine kendisini anlatmaya yetiyordu
Bir bakıştı sadece kalbini ağlatan
Bir dokunuştu bin ah inleten
Elini sıkıca sarıp yüreğine bastırdı
Hiç bir şey için geç değildi
Sanki o anı tekrar yaşamıştı
Ama bir daha yaşayamazdı
o günleri tekrar bulamazdı
Hele öyle birini birdaha
Asla bulamazdı çünkü onu unutamazdı
Evet oydu canandı kanseri yenmiş hırçın güzeldi
oda ağlıyordu birden koştu
Sıkıca sarıldı boynuna
Saçları uzamış
Rengi canlanmış
Kendine gelmiş
Hayat sıkıca sarılmış
Herşeyi boşvermiş
Elindekinin değerini anlıyordu
Kayıt Tarihi : 27.4.2008 20:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!