Geri Dön Babam Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

Bir öğretim yılı daha başlıyor gene yoksun
Geceler gibi uzaksın bana
Bu yılda başarılarımı göremeyecesin belki,
Ama gurur duyacaksın kara papatyanla.
Ne sen benden haberdar,
Ne de ben senden…
Bu nereye kadar böyle baba?

Sana dair hatırladıklarımı yazsam,
Üç beş cümleyi geçmez.
Okul çıkışların da çok bekledim,
Ellerimden tutar birlikte eve döneriz diye.
Bayramlarımda ve özel günlerimde de yoktun.
Biliyormusun? Kaç doğum günü kutladım sensiz.
Hastalandığımda baba diye sayıklamışım hep
Senden habersiz.

Dört yaşına girdiğim akşamdı,
Yerimde duramıyordum…
Bir pasta, bir mum değildi heyecanım
Seninle olmanın verdiği sevinçti.
Belli belirsiz gözlerimin önüne geliyor hayâlin,
“İyi ki doğdun kara kızım,
İyi ki varsın Kara papatyam”
değişin ve alel acele
Bavulunu alıp,” kısa süre sonra gelirim”
diyerek gidişin…

Evet baba….
kaç kısa yıl geçti?
Kaç kısa yıllar daha geçecek?
Ben yine doğum günlerimde ağırlaşan kirpiklerimle
Yollarına bakacağım.
Hem de gelmeyeceğini bile bile.
Dokunma baba kirpiklerime…

Kızın büyüdü
Başarılarına başarı ekledi ama,
Bir seni ekleyemedi hayatına.
her şeye rağmen
Çok özledim baba …çok…
Her gece hayallerimde dualarımdasın
Dokunma hayallerime baba.
Benim bilmediğim yerlerdesin ama nerde?
Benim de babam var diyebiliyorum kendime ve
Avunuyorum kendi gerçeğimle.

Sana ait “sen”leri unutmadım
Dokuz yıldır görmemiş olsam bile seni
Sende unutma beni

Gell..!
gel artık bana neredeysen hangi uzak şehirlerdeysen,
baba…

Gamze YAĞMUR