Geri Çevirme Yarabbi Şiiri - Hülya Karaca

Dünyaya gözlerimi açtığımda ağladım,
Belki nefesimi dahi tam alamadım.
Acayip bir durumdu oksijeni tatmak,
Farklı bir ahenk canlılara katılmak.

Bir cemre bir pıhtıdan ibaretken,
Şimdi el ayak oldum hayret!
Ana rahminde zikir Allah iken,
Dünyada niyet azamet.

‘ Agu’ sözcükleri döküldü dilimden,
Sonra ‘anne-baba’ derken artık konuşuyorum.
Allah diyordu dilim, Seni zikrediyordu zihnim,
Nasıl emek verirsen o şekilde mahzen.

Okula gidip ‘A-B-1-2’ öğrendim.
Ezan sesleri hala ninni misali kulaklarımda.
Gözlerimden yavaşça inen damlalar,
Sadece hasretinle yanar…

Namaz zamanı gelmiş habersizim,
O zaman Dünya meşakkatindeydim.
Anam babam nedendir sorarım,
Aşılamadınız beni ibadete.

Artık evlilik çağına gelmişim,
Yapmamış olsam da bütün işlevlerimi.
Yinede senin kapına geldim,
Beni geri çevirme Yarabbi!