Geri Bana Ver Şiiri - Esma Özdemir

Gel kardeşim seninle bizim ellere gidek;
Dumanlı dağlarımı geri bana ver!
Özgürlüğü, sevgileri üleşek;
Yüce yaylalarımı geri bana ver!

Puslu gözlerimi doruklara bırak;
Mavi gökyüzümü geri bana ver!
Okşamsı elimizle bir çiçeğe dokunak;
Lale, sümbül, menekşemi geri bana ver!

Cıldıroluk'u elele çıkak
Çökek'e varınca biraz oturak
Duaların Düz'ü gülerek geçek
Çalca'nın Ardındaki Yaylamı geri bana ver!

Şu obada apak bir çadır kurak
Buralarda üç ay kadar oturak
Çam kökünden akılganlar toplayak
Baygın kokar ormanımı geri bana ver!

Şu dağın başında bir kurban kesek
Karadeniz'le ufukta hasret giderek
Tekeli Yaylası'na selam gönderek
Dünek Baba, toprağımı geri bana ver!

Özdemir Kardeşim, özüm sözümdür;
Gurbet ele göçmek alın yazımdır
Bu beni coşturan gönül sazımdır
Çocukluk yıllarımı geri bana ver!

(İstanbul; 15 Haziran 1994)