Gerektir Şiiri - Veysel Soysal

Bir ömür sıkıldım, imdat etmedi;
Boz atlı Hızır da ölse gerektir.
Ne kazansam ihtiyaca yetmedi.
Talih son nefeste gülse gerektir.

Hak’tan başkasını anmış değilim.
İfritin ateşinde yanmış değilim.
Mehdi’ye asla inanmış değilim.
Mesih de bizimle gelse gerektir.

Çok masum değil; günahkarım ama
Düşkün de değilim, işrete-cama…
Asla kızlarımı gömmedim kuma
Bizim cürümleri silse gerektir.

Altmış yıllık ömür yendi-yutuldu;
Gün oldu bezmi ezel unutuldu.
Vardım kapısına dilim tutuldu
Ol Yaradan halden bilse gerektir.

Veysi ketum üflemişim nayımı
Feriştahla ölçüşürdüm boyumu.
Biliyorum ayırmıştır payımı;
Muhabbete göre bölse gerektir.