Gereksiz nefret Ve eşzamanlı, geçen hayat

(son bir şiir)

Çocukların yüzü ya da anaokulu, kim görebilecek şimdi bunu.
(Bu kadar gönüllere sığdırılmaz ki be güzelim; de ki ' az ortaya çıkaracağım! ..')
-

Sana kızdıklarımda
hep hayata nefretimi haykırdım.
Üstelik bunu söylemiştim.
Ben, çocuysam ah, oo..
sen de en az bu kadarsın.
Sol eline aldığım yol yolculuğu
diretti bizi güzel güne.
En güzel bir şey gibi Tanrı
bizi bize varettiği sürece.
Bir gün.. bir gün daha
dedin 'biter aşkım' dedin 'sevgim'
'eğer aramazsa sevgilim
diyebileceğim..' ama kara kedin
hep senin dört ayak üstüne,
sen beni varettiğin sürece.
İşte belki böyle, yedi içini için;
her defa duacı, sağ ellere:
'O, koruyacak mı;
yol götürmekten gayrı? '
('Hayır bebeğim, hayır;
korumak, kuşatmak yetmez sade.')
' Evet, bir şeylere inanmamız
gerekiyor, düşünmeksizin Tanrı'
(belki de kendi gerçeklenişini,
yetkin bir ağızdan
görmek istiyor
ama 'dürüst gelerek'.)
Haklısın Iris
ama bunu o da biliyor şüphesiz.
Bak, şimdi ne düşünüyor:
Bir el, bir el üstüne;
çimdik çimdik...
(Bebek bacaklarını büktü,
sığıştı, büzüştü -ama-
embriyo akabin,
senin annen karnın;
tünelin ucu değil cansızlık,
belki karantina.)
Açsam, en ağır, yine küfredecek
Ve tehditlerini yapmayacak
Ve ta ki doğduğu güne kadar.
Nasıl bir lanetse bu,
Güneş pırıl ışıyor
ama direnme gücü de veriyor
(Suicide işlem eylememek lazım.
-'Saçma ve aptalca olduğunu'
kabul edemem 'ilişkilerin';
akla mantığa aykırı
olmasının ötesinde;
yaptığımı kabul edemem yaptığımı,
uymaya böyle bir küre.
Nasıl bir laf etmişsin Woody, *
Woodi Woodpecker;
'bilincin durmuş
bir an sanki' derler, a!)
(de ki, senin uğruna;
hadi, senden daha çok
ben dedim -sağlığımızda.)

2. (ek 2. bölüm)
Kötülüğün çekiciliği
büyülemiş gibi gözükebilir;
ancak ucu gibi bir şeyin böyle
varamayacaktır iki yakası
bir araya, değin sonsuza!
Çünkü böyle uğraşlarla
gıdım gıdım, ya da de sen milim
geçen öne ki her zaman iyilik;
entropi:düzensizlik'e
ters bir orantıyla genleşiyor
Ama yine varılan bu denge halinde,
kötülüğün öne geçişlerine set;
içimizden de bir şeyler kopuyor,
uzaklaşmaksızın ancak.
Böylece durumlar sanki
birdir 2'ye: lehte bir 2-1,
uygarlaşma gidişinde
doğanın doğal seçilimin.
Bir şeyler yerleşiyor içimize;
bazı volkanlar gerçekleşiyor.
Magma küreleri halinde
püskürerek deli,
dışarı kendilerini çıkartıyorlar.
Sonra birer sabun köpüğü
haline kötülük indirgenip,
içteki magma içte
kalıyor, iyi ki...
(İsteyip de yaptıklarının
da iyi sonuçlarını alabilir kişi!)
Kendini uzaklaştırmak istemeyen,
bunu başaramayandır belki,
bilinçli de ama bence seçiyor
(ve sonra, saparak
güvenli, sapaklardan;
hanımeliler altınca, yollar da
daha güvenle ilerliyor.)
-
Iris: Iris Murdoch
çift tırnaklar sevgiliden olmuş oldu şiirde
ve Woody kısmında da ondan.
tek tırnaklılar benden
* Woody Allen

il şekille

Iris filmini izledikten sonra
27 Haz. '06