Yalnızlık, hasta ruhların ayağa düşmesi
Aşk bölünmek değil, yarımın birleşmesi.
Hayat para gibi gereğince harca demek
Uzağa kavuşmaktır, yakını kaybetmek.
İyi dost yok, insanın iyi gün dostu vardır.
Akıl yürek sarrafı, özünü gözünden tanır
Aşağıya kök saldıkça, yukarı tırmanırız.
Ne kadar gerilirsek, o kadar ileri atılırız.
Eleştiri akla güç verirse, nefsin gücü erir
Yıkım yıkanı zayıflatır, yapana güç verir.
Yaramaz, asi evlat, dünyanı zindan eder.
Eğri fetva verir, “dergâhta dervişim” der.
Ana rahminde başlar, bu dünyaya geliş.
Kabir kapısından geçer, dünyadan gidiş.
Giriş çıkış arası bir ömür, yaşam denilen.
Ölüm şifa faniliğe, derman sızdır bilinen
Para seni bozmasın, sen parayı pulu boz
Kim demiş, "incir ağacında da yetişir koz".
Ey nefsim! Leyla, Mevla’ya gölge olmasın
Vakit hazandır, kimse gölgede kalmasın.
Aşk bülbülü eşe, kuzgunu da leşe götürür.
Pişmemiş aşın bulaşık derdi, aşkı öldürür
Bu şehir mi yaşlandı, ya ben mi yorgunum?
Bugün deniz dalgalı mı, ben mi durgunum?
2010
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 16.7.2010 16:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!