Gerekmezlik Kipi Şiiri - Okan Karayılan

Yazmamalıydım aslında
Görünmemeliydi adın bu satırlar da
Ama mümkün değil ki
Sen öyle gülümserken karşımda

Sen öyle gülümserken karşımda
Hiçbirşey kalmzadı aklımda
Tek birşey hariç
"Öyle yer etmişssin kalp otağımda"

Hem sana, hem kendime
Kızgınım aslında
Ama bunlar unutuluyor
Sen öyle gülümserken karşımda

Başladı bir dörtlük daha
Mürekkep hazır kalem ucunda
Yazmak o kadar basit ki
Sen öyle gülümserken karşımda

Sen öyle gülümserken karşımda
Bitti bir şişe daha
Hepsi son bulur da
Yokluğun kalır tam şuramda

Yokluğun dedim bak yukarda
Bir satır ölüm tadında
Ölmek, kurtulmak kolay da
Böyle yaşamak zor be ...(a)

Bak Sezen Aksu var sırada
O zaman açalım bir bira daha
Efkarlanmak bile zor zânâât
Sen öyle gülümserken karşımda

Aramızda yaşanacak yarım kalan bir şeyler var
Yaşatmayan da benim yarım koyan da
Pişmanlık daha bir ağır basıyor
Sen öyle gülümserken karşımda

Gönlüm hep bir şans daha arasa da
Akıl daha bir ön planda
Umut ekmeğim, ben fakirim aşkında
Sen öyle gülümserken karşımda

Sen öyle gülümserken karşımda
Kısılan gözlerinle hatta
Dikilmişim bir cam kenarına
Bu şehrin boş sokaklarında

Ben hep yazarım sana
Şimdi ayrı gayrı olsakta
Zaten yazmazsam ölürdüm
Sen öyle gülümserken karşımda

Sen öyle gülümserken karşımda
Unuttuğum sigaram küstü bana
Bari sen beni unutma
Tabi az da olsa kaldıysam aklında

Şimdi böyle anlatınca
kalem kağıt acır bana
Bir bilseler yaptıklarımı
Onlar bile sıçar ağzıma

Bu şiir burda son bulurda
Aşkın son bulmaz vücutta
"Son" kelimesi küfür gibi
Sen öyle gülümserken karşımda

Sen böyle gülümserken karşımda
Dert , tasa son bulmalıydı bir anda
Acı olan şu ki
Gülüşlerin sadece fotoğraflarda...