Gerekmez Şiiri - Ayten Özgün

Gönül teli kırıksa ona mızrap gerekmez
Yardan ayrı kalana başka azap gerekmez
Güneşe hasret kaldım siyahlandı asuman
Bundan benim payıma acı bir figan düştü

Adının her bir harfi dilde kurşunum benim
Nasıl isyan etmem ki hasret vurgunum benim
Ne köşkler ne saraylar hiç birinde gözüm yok
Sana ait haraben gönül mekanım benim

Hasretin acısını bilmez ki yaşamayan
Gönül yaralarımı dağlamak bana düştü
Ne senden bir ses geldi nede senden bir haber
Umutlarım yıkıldı Gönlüme hüsran düştü

Geriye baktığımda yaşananlar bir rüya
Hülyalar sınırsızdır sonsuzluk ise muhal
Çöller üşütür beni sanma ki susuyorum
Sırrım içimde nihan ben ondan susuyorum

Fatma Ayten Özgün