Gerekir Şiiri - Mehmet Fatin Baki

 Yaşayan mahluka sıhhat ve saâdet gerekir
İnanan mü’mine kuvvetle metânet gerekir.

Doğuşundan sana Allâh tarafından verilen
Nefesin bitmeden evvel de şahâdet gerekir.

Yedi kat gökten inen Hazret-i Kur’ân-ı Kerim
Ve o âyetlere saygıyla riâyet gerekir.

Kulun Allah tarafından verilen nîmetine
İçi el-hamd ile şükran dolu minnet gerekir.

Namazın hükm-i kazâ farzedilen secde için
Kitabın kavline tâatla ibâdet gerekir.

Yalınız bayrama mahsûs iyi günlerde değil
Gücü az yoksuna her demde inâyet gerekir.

Güneh işler ve fesat sözleri yaymak yerine
Yasak olmuş bir amelden kaçış elbet gerekir.

Birinin şeytana bir kez kanarak başladığı
Güneh eylemlere bin kerre nedâmet gerekir.

Seneler sonrası birden hür olan millet için
Yeni devlette mecâl, halkta hamiyyet gerekir.

Çalışan millete yâ Rabb bir akâmet yerine
Ona rıf’at, ona hakkettiği nusret gerekir.

Yeni asrın kuduran düşmanı def’etmek için
Cesur askerde şecâat millette de vahdet gerekir.

Acımaz zâlime dünyâda cezâ olmasa da
Rezil insafsıza mahşerde musîbet gerekir.

Su-i tefsirde hatâ yapmadan Ey âlim-i dehr
Daha çok fehm için elfâzda selâset gerekir.

Küçücük hânede evlâd-ı ayâl, ced, ebeveyn
Gibi tüm fertlere ikrâm ile izzet gerekir.

Fukarâ komşuya dünyâ malı bahsinde felek
Kuru bir va’d-ı tehî fevki, mürüvvet gerekir.

Ta ezelden beridir küskün olan kimselerin
Barışıp birbirinin affına gayret gerekir.

Kısacık ömrünü hoşnut yaşayıp gülmek için
Sevilenlerle sevenlerde muhabbet gerekir.

Yaratan Hakk tarafından verilen gün yaşadın
Ve nihâyet sana Bâkî, bir azîmet gerekir.

Metânet = sağlamlık
Hükm-i kazâ = Allah tarafından verilen hüküm
Kavline = sözlerine Taât = Tanrı buyruğuna uymak
İnâyet = ihsân, iyilik Mecâl= güç, kuvvet
Hamiyyet = milli onur, haysiyet Akâmet = başarısızlık
Rıf’at = yükseklük, yücelik Nusret = başarı
Şecâat = yiğitlik Vahdet = birlik
Musîbet = sıkıntı, eziyet, belâ.
Su-i tefsir = yanlış yorumlama
Âlim-i dehr = dünyâ âlimi Fehm = anlayış
Elfâz = sözler Selâset = kalay anlaşılma, düzgünlük
Evlâd-ayâl = aile efradı Ced= dede
Ebeveyn = ana ve baba İzzet = hürmet
Va’d- ı tehî = boş vait Fevki = üstünde, dışında
Mürüvvet = insâniyet, cömertlik Azimet = yolculuk

Feilâtün feilâtün feilâtün feilün
. . / / . . / / . . / / . . /