Gerekçe Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Bir sabah kapın çalarsa
Bir buket keşke getiren çiçekçi çocuğa
Bahşiş vermeyi unutma
Ayaklarına dökecek hüzün yapraklarını
Ve sen anlayacaksın ki
Ben artık yokum

Bir zaman telefonun çaldığın da
Alosuz sözcüklerden şiir okuyacak sana bensizlik
Nedamet kahkaları ile yıka kulaklarını
Sevdiğim yağmura koş
Hiçbir zaman bizim olmayan o sahil de
Suya atamadığımız taşları say ki
Ezberin bozulsun

Bir akşam çığlıkların sessizliğin de
Beni düşün
Bir kuru inada ıslattığın gecelerimi
Sol yanıma açtığın çukuru
Ve hayatın senden sonrasını merak et delice
Bak yaşıyorum
Düğünün bayramın olsun

Aşk sensizken daha manalıymış
Meğer ben sana aşıkken sen aşkımı köreltirmişsin
Gelme olma sorma beni bir daha
Doğmadım yaşamadım tanımadım say seni
Kendime sorduğum en ciddi sorudur ki bu
Toprağına aşk mı ekmiştim
Aşk saksısına seni mi

Sen
aşk deryasına beni iten
herhangi bir gerekçeymişsin