Şu güneşin battığı yerde
Konur beden toprağa
Umutlar söküldükçe düşmeden derde
Toprağından süğer filiz
Uzat avuçlarını göğe
Medet beklediğin kulları unut
Mavi atlası yedikçe güve
Gök yarılır perde perde
Hanlar yıkılır saraylar yıkılır
kalır geride deniz
Şimdi ömür dediğimiz testere
Talaşa dönderirken gövdeyi
Göğsümüzü gere gere
Unutur çocuklugumuz söbeyi
Gerek yok telaşa.
Kayıt Tarihi : 15.12.2022 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!