Gerek Yok Şiiri - Mehmet Kekeç

Kişi arzuhalin bildirmek için
Kağıda, kaleme, dile gerek yok
Mürşid-i kamile yoldaş olursan
Aşarsın dağları yola gerek yok
*
Atalar söylemiş ezelden beri
Cahil meclisinden girme içeri
Arkanı dönünce sana hançeri
En yakının vurur ele gerek yok
*
Münafık gözünü fitneye diker
Nerde gıybet görse oraya çöker
Nefret tohumunu her yere eker
Kazmaya, küreğe, bele gerek yok
*
Çekinmem söylerim sözüm var ise
Çekerim hisseme düşen zar ise
Gönül bahçesinde yerim var ise
Dikene razıyım güle gerek yok
*
Deryaya dalarım yüzmeyi bilmem
Okumayı bilmem yazmayı bilmem
Hedefe yürürüm gezmeyi bilmem
Mehmet mecnun olmuş çöle gerek yok