Gerek Yok Şiiri - Ömer Dalman

Tamam bitti!
artık yüzyüze görmeme
elini tutmama
dudaklarından öpmeme
o güzel kıvrımlarında gezinmeme
hatta telefonda bile konuşmama gerek yok seninle;

öyle bir içime çektim
öyle bir hücrelerime indirdim ki seni
'boyut' geride kaldı
insanlık geride kaldı...

'aşk' eskidi
'sevgi' eskidi
herşey paketlendi, kenara kondu! ..

öyle bir içime çektim ki seni
bir 'sen' kaldın;
dokunulmayacak kadar değerli...
salonun az girilen köşesindeki
o, yıllanmış, ama ilk günkü gibi pırıl pırıl
altın yaldız çerçeveli tablodasın.

Sana 'sen'i veriyorum kendimdeki
sana herşeyi veriyorum
yoluna devam et, git
ne istersen yap!
nas'olsa tablo bende...

hep dokunulmaz
hep pırıl pırıl
hep bir tane...

artık yüzyüze görmeme gerek yok seni.

(Nisan 2006)