Gerek Yok Şiiri - Durmuş Yığman

Ayrıldım ayrılalı, rastlamadım izine.
Resimlerin yırtıldı, bakmaz oldum yüzüne.
Pişman oldum desen de yaşlar dolsa gözüne
Yalancının birisin, kim inanır sözüne.

Yıllar oldu görmedim seni unuttum çoktan
Mutlu değilmiş diye, duyarım ben uzaktan.
Gözlerin kör olsa da üzülüp ağlamaktan
Mutluluk dileyemem, sen bari dile Hak’tan,

Yıllarca sevdim seni, artık sevgim tükendi.
Değerini bilmedin altındın pula indi.
Ağlamaya gerek yok, hani dünya senindi
Seni kalbime gömdüm artık acılar dindi.

Sevgin kalbimde yaşar, benim için sen öldün.
Koklamaya kıymazdım, artık sararıp soldun.
Gerek yok görüşmeye nasıl olsa el oldun.
Bana sitemin niye, belânı kendin buldun.

Durmuş YIĞMAN