Gerek Var mı Başka Söze

Kendini çok akıllı
Âlemi deli sanmış tilki
Kendince dostlar aramış
Yolu bir gün kesişmiş yılanla
Yalandan korkanlar korkmazlarmış ondan
Ama en çok onlar korkarmış
Tilki gibi olandan

Bazen kötülüklerin içinden
Güzel dostluklar çıkarmış
En azından böyle söylemiş atalar
İnanıp da bu sözüne atalarının
Arkadaş olup paylaşmak istemişler
Sadece güzel yanlarını hayatın
Can ciğer dost olmuşlar sözde
Yedikleri içtikleri birmiş artık
Birlikte paylaşmışlar doğayı
Dağı taşı bayırı
Suyu ovayı çayırı
Zaman akmış bir su gibi
Yolları kesişmiş bir gün
Azgın bir nehrin kenarında
Geçmek isteyince karşıya
Dökülmüş gerçek niyetler ortaya
Yılan demiş ben anlamam yüzmeden
Kıs kıs gülerek içinden
Tilki yanıt vermiş kendinden emin
Demiş ki; biz dost değil miyiz?
Hem ben iyi yüzerim
Geçiririm seni karşıya
Dolanırsın boynuma
Sarılırsın sıkıca
Atlamışlar birlikte suya
Su soğukmuş
Yürek sıcak
Dostluk böyle bir şeymiş ya!

Ulaşınca ırmağın ortasına
Yılan başlamış tilkinin boynunu sıkmaya
Tilki bakmış işler kötü
Dostuna! deldirecek postu
Hemen kullanmış aklını
Demiş ki yılan kardeş
Madem ki biz dost isek
Nerden çıktı bu düşmanlık?
Eğer yine de öldürmekse niyetin
Seninle vedalaşmak isterim
Uzat tatlı yanağını
Bari son kez öpeyim
uzatınca yılan yanağını
Tilki kaçırır mı fırsatı?
Yakalamış kafasını
Yılan, verirken son nefesini
Tilki karşıya taşımış bedenini
Düzeltip sermiş güzelce leşini
Sıcacık kumların üstüne
Sonra söylenmiş kendi kendine
Gördün mü benim dostum
Hayat böyledir işte
Eğer konu dostluksa
Söz konusu sevgi ise
Dost dediğin değil öyle eğri büğrü,
İşte böyle olmalı dosdoğru

Gerek var mı başka söze?