İnsan birbirine güven duyarsa,
Yalan söylemeye gerek mi duyar?
Kalben, içerden, hilesiz severse;
Yalan söylemeye gerek mi duyar?
Söyleyip yalanı, kendin aldatır;
Kırılır kalpleri kalır mı hatır?
Kâr eylemez kırk katırla kırk satır!
Yalan söylemeye gerek mi duyar?
Gönül yalan söyler gözler söylemez,
Yalancılık hiçbir yarar sağlamaz,
Bir daha kişiyi orda eğlemez,
Yalan söylemeye gerek mi duyar?
Yalanlar kişiyi yürekten vurur,
İnsan olan insan sözünde durur,
Fazla alçalma incinmesin onur,
Yalan söylemeye gerek mi duyar?
Yalan ile bir yerlere varılmaz!
Bulanır sular, ömür boyu durulmaz;
Açılır yaralar tabip saramaz,
Yalan söylemeye gerek mi duyar?
Şahinim her zaman doğrudur sözü,
Kimsenin orununda* olmadı gözü,
Değil yalnız sözde, sağlamdır özü;
Yalan söylemeye gerek mi duyar?
* Makam, mevki, kat,satatü.
Mustafa Şahin 2Kayıt Tarihi : 10.7.2011 22:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!