Gerek Kalmadı Şiiri - Remzi Timar

Söndürdüm yanan ateşi
Gelmene gerek kalmadı
Söndü gönlümün güneşi
Gelmene gerek kalmadı

Bin türlü dertleri tattım
Çok gece uykusuz yattım
PAPUCUNU dama attım
Gelmene gerek kalmadı

Hasret surlarını yıktım
Ateş deryasından çıktım
Yaşamadan artık bıktım
Gelmene gerek kalmadı

Gönlümdeki güller soldu
Vakit geçti mühlet doldu
Eski çamlar bardak oldu
Gelmene gerek kalmadı

Şimdi düşün derin derin
Gönlün olsun gayri serin
Kâlbim de kalmadı yerin
Gelmene gerek kalmadı

Yıllar benden beni çaldı
Gurbetten gurbete saldı
O aşk hem mazi de kaldı
Gelmene gerek kalmadı

Remzi'm dolaştı dağları
Zay oldu gençlik çağları
Koptu tüm gönül bağları
Gelmene gerek kalmadı